Jak sobie radzić z konfliktowym typem osobowości u rodzica?

Współpraca z rodzicami w przedszkolu jest priorytetem, szczególnie w kontekście zapewnienia im poczucia bezpieczeństwa i zaufania w odniesieniu do opieki nad ich dziećmi. Konflikty w środowisku przedszkola czy żłobka, to coś, z czym wiele osób na pewno się w swojej karierze zetknie. Jeśli masz do czynienia z rodzicem o konfliktowym typie osobowości, możesz czuć się bezradnie i nie wiedzieć, jak sobie z tym poradzić. Spróbujmy zatem wspólnie znaleźć praktyczne wskazówki, które pomogą radzić sobie z takimi sytuacjami i zachować spokój i równowagę w pracy z dziećmi i ich rodzicami. 

W tym artykule: 

• Konfliktowy typ osobowości - czyli jaki?
• Rozpoznawanie objawów konfliktowego typu osobowości
• Jak rozmawiać z rodzicami o problemach?
• Wyklucz oskarżenia i ultimatum
• Empatia zdrową strategią w konflikcie
• Jak odpowiadać na oskarżenia?
• Troska o swoje samopoczucie 

Konfliktowy typ osobowości - czyli jaki?

Konfliktowy typ osobowości charakteryzuje osoby, z którymi komunikacja często kończy się konfliktem, i w przypadku którym często wydaje nam się, że wręcz do tego konfliktu dążą. Powodem, dla którego często bardzo trudno jest dogadać się z tego typu osobą jest fakt, że pomimo wyrażania niezadowolenia z sytuacji, zdają się nie być zainteresowane racjonalnym jej rozwiązaniem, bądź zamknięte na naszą argumentację. Stąd konflikty z takimi osobami szczególnie trudno rozwiązać. 

Rozpoznawanie objawów konfliktowego typu osobowości

Aby rozpoznać, czy mamy do czynienia z rodzicem o konfliktowym typie osobowości, należy zwrócić uwagę na kilka charakterystycznych zachowań i cech. Osoby o konfliktowym typie osobowości często są bardzo niezadowolone, wyrażają swoje niezadowolenie w agresywny bądź głośny, roszczeniowy sposób, są nieprzewidywalne i często zmieniają swoje zdanie. Mogą być bardzo trudne do zrozumienia i często wprowadzają innych w zakłopotanie.

Jak rozmawiać z rodzicami o problemach?

To co teraz przeczytasz, może zabrzmieć banalnie - ale to podstawa racjonalnej, wartościowej komunikacji. Po pierwsze zachowaj spokój i opanuj emocje. W trakcie spotkań czy rozmów z rodzicami warto unikać eskalacji konfliktu - a do takiej prowadzą szalejące emocje po obu stronach. Często nie ma co tutaj oczekiwać, że rodzic zapanuje nad swoimi reakcjami. Lepiej założyć, że to my jesteśmy stroną, która musi nadać spotkaniu, rozmowie odpowiedni, spokojny kierunek i skupić ją na rozwiązaniu problemu, a nie pogłębianiu konfliktu. 

Wyklucz oskarżenia i ultimatum

Choć to często nie lada wyzwanie, w komunikacji z nawet najbardziej konfliktowym rodzicem należy postawić na otwartą i szczerą komunikację. Temu z kolei nie będą służyły dwa sposoby radzenia sobie z konfliktem - rzucanie oskarżeń oraz stawianie ultimatum. Takie strategie zazwyczaj niestety tylko pogłębiają problem. W przypadku oskarżeń, druga strona czuje się często zaatakowana i ma tendencję do defensywnych zachowań lub oddawania oskarżeń. To prowadzi do narastania napięcia i eskalacji konfliktu. Stawianie ultimatum może wydawać się dobrym sposobem na uzyskanie tego, czego chcemy, ale często w ostateczności również prowadzi do pogorszenia sytuacji. Ultimatum wywiera nacisk na drugą stronę, co może prowadzić do buntu i mocno negatywnych emocji. 

Empatia zdrową strategią w konflikcie

Empatia to potężne narzędzie komunikacyjne - polega na zrozumieniu emocji, uczuć i perspektywy drugiej osoby. To niełatwe, ale w konflikcie pomaga w usunięciu barier między stronami i zrozumieniu określonych reakcji, wyrażeniu zainteresowania. Empatia to również umiejętność słuchania, stawiania odpowiednich pytań i akceptowania odpowiedzi, które mogą brzmieć inaczej, niż zakładamy. 

Jak odpowiadać na oskarżenia?

Po pierwsze - nie odpowiadając tym samym. Warto zacząć od wyrażenia zrozumienia, bądź chęci zrozumienia stanowiska drugiej strony, potwierdzając jej prawo do posiadania własnych przekonań. Jeśli mamy poczucie, że nie wszystko jest dla nas jasne - koniecznie spokojnie poprośmy o doprecyzowanie lub rozwinięcie. Odpowiadając - skup się na faktach, a nie emocjach i odczuciach. Postaraj się również zaproponować konstruktywne rozwiązania, które twoim zdaniem mogą zakończyć problem. 

Troska o swoje samopoczucie 

Czasem w niektórych sytuacjach warto przenieść rozmowę na inny termin - jeśli widzimy, że danego dnia rodzicowi towarzyszą naprawdę mocne emocje, podnosi głos bądź stosuje wyzwiska - najlepiej, jeśli nie odniesiemy się do ich treści w ogóle. Warto wtedy poprosić rozmówcę uprzejmie, aczkolwiek stanowczo o zmianę formy przekazu. Jeśli to nie nastąpi, warto pomyśleć o innym terminie spotkania. Pamiętajmy też o tym, by od początku poinformować rodziców o zasadach takich spotkań. Rodzice często zostawiają problematyczne kwestie na moment odbioru dziecka z placówki - bo tak jest organizacyjnie najwygodniej. Takie rozmowy zazwyczaj lepiej również prowadzić na spokojnie, a zatem zajmują nieco czasu. Najlepiej wyznaczyć konkretne terminy - a przede wszystkim nigdy nie omawiać problemów i konfliktów w obecności dziecka!